بهشت گم شده کردستان

به گزارش وبلاگ روزنوشت، بهشت گم شده کردستان با رودخانه های خروشان و جویبارهای روان و صدای دلنواز آن، تداعی کننده تصویری از بهشت است.

بهشت گم شده کردستان

به گزارش وبلاگ روزنوشت به نقل از ایسنا، ماه اردیبهشت زمان مناسبی برای دیدن ماسوله کردستان است؛ هرچند که دیدن این مکان زیبا در فصل زمستان نیز خالی از لطف نیست اما زیبایی این بهشت زیبا در فصل بهار چندبرابر می گردد.

از سنندج که به سمت این بهشت زیبا حرکت می کنیم تا چشم کار می نماید سرسبزی و زیبایی است و دیگر از دود و دم و هوای آلوده شهر خبری نیست، زیبایی این بهشت در فصل بهار چندان زیباست که گویی طبیعت مخملی سبز به خود پوشانده است.

زمانی که به روستای پالنگان، این بهشت گمشده در دل کردستان می رسیم باید راستای را تا روستا قدم زنان طی کنیم؛ اولین چیزی که از ابتدای راه نظر هر بیننده ای را به خود جلب می نماید صدای دلنواز آبی است که در کنار راستا می گذرد و روح را صیقل و از هیاهو و جنجال زندگی شهر دور می نماید.

صدای موسیقی سیاچه مانه ای که از دور به گوش می رسد شور و نشاط خاصی را به مسافران تزریق می نماید؛ این اولین قدم آشنایی مسافران با فرهنگ موسیقی سنتی اورامی است.

وارد روستا که می شویم دیدن خانه های پلکانی و معماری سنگی روستا اولین چیزی است که چشم ها را به سوی خود جلب می نماید، رودخانه ای مشهور به ته نگی وه ر که از میانه روستا می گذرد خانه ها را به دو قسمت تقسیم نموده است و راه ارتباطی اهالی روستا به وسیله پل باریکی است که بر روی رودخانه واقع شده است.

آب و هوای روستا در فصل بهار بسیار خنک و معتدل است و طبیعت بکر و چشم نواز، آبشارهای طبیعی، صدای غرش آب رودخانه، باغ های زیبا و سرزنده و راستا پیاده روی بی نظیر در دل این طبیعت بکر سبب جذب گردشگران بسیاری از جای جای جهان شده است.

در کنار دیدن این همه زیبایی، بستن چشم ها و گوش سپردن به نوای طبیعت نیز خالی از لطف نیست، صدای آب روان، آواز خوانی دسته جمعی پرنده ها، وزش نسیم خنک بهاری، حتی صدای موسیقی که از دور به گوش می رسد... حسی که در شهر یافت نمی گردد.

این جا تنها جایی است که از سیستم و ساختمان سازی شهری خبری نیست و با وجود اینکه در طول قدمت 3000 ساله خود بارها و بارها ویران و بازسازی شده است؛ اما هنوز سیستم محلی و روستایی خود را حفظ نموده و مصالح و املاح به کار رفته در ساختن خانه ها نیز حاصل همین طبیعت بکر است.

هرچند که پالنگان به ماسوله کردستان شهرت دارد اما نه شهرت شمال را دارا است و نه مثل سایر جاها پر از اتفاق های گوناگون است، سفر به پالنگان سفری به عمق سادگی و بی آلایشی است، ساده مانند دل اهالی روستا...

بوی نان محلی که لانه و نان تنوری چنان فضا را پر نموده است که اشتهای هر رهگذری را تحریک می نماید و برای ادامه راستا انرژی لازم را به جان رهگذران هدیه می نماید؛ چشیدن طعم کلانه و دوغ محلی لذت این سفر را دوبرابر نموده است.

دیدن آبشارهای طبیعی در راستا پیاده روی، زیبایی بی حد و حصری به این بهشت گمشده بخشیده که چشم ها از دیدن و روح از صدای خروشان این آبشارها سیر نمی گردد؛ به راستی که این مناظر برای هر رهگذری گوشه ای از بهشت را تداعی می نماید.

دیدن قلعه تاریخی روستای پالنگان که در راستا چشمه های پرآب واقع شده است و هنوز آثار و بقایای اتاق ها، آتشکده ها و پل های قدیمی آن پابرجاست، شاید برای دوستداران تاریخ و تمدن قدیمی خالی از لطف نباشد.

در تحفه ناصری درباره این قلعه آمده است: این قلعه مدت ها محل سکونت امرای کلهر بوده است که بعدها خاندان مشهور اردلان آن را جزو قلمرو و متصرفات خود قرار داد و بر استحکامات آن افزوده و بناهای رفیع از مسجد و دکان ها و غیره بر آن می افزایند.

وارد کوچه پس کوچه های روستا که می شوی و از کوه بالا می روی صفا و صمیمیت اهالی روستا یکی از زیبایی های زندگی روستایی را به نمایش می گذارد، پشت بام یکی از خانه ها حیاط خانه دیگری است، زنانی را می بینی که در پشت بام نشسته و مشغول نخ ریسی هستند، برای سهولت در رفت و آمد از کوه از پله های سنگی استفاده شده است، از پله ها که بالا می روی عده ای از پیرمردانی را می بینی که در تنهایی خود نشسته و بهشتی را می نگرند که تمام عمر خود را در آن به سربرده اند یا خانواده هایی را می بینی که در کمال آرامش و صمیمیت مشغول نوشیدن چای در دل این طبیعت بکر هستند.

بعد از کلی گشت وگزار در این بهشت خدادادی زیبا، بوی ماهی کبابی که در فضا پیچیده است مسافران را به صرف نهاری دلچسپ در دل طبیعتی بکر فرا می خواند و ماهی قزل آلای این منطقه شهرت بسیار دارد.

بعد از خوردن نهاری دلچسپ هنگام بازگشت، دیدن و زیارت از زیارتگاه حضرت عکاشه خالی از لطف نیست، بیشتر گردشگران بعد از گردش در روستای زیبای پالنگان به طبیعت زیارتگاه حضرت عکاشه رو می آورند و بعد از زیارت و طلبیدن حاجت و ادا کردن نذر خود برای چند ساعتی در سایه درخت های ستبر و هزاران ساله درخت ون و یکی از اصحاب نورانی پیامبر می آسایند.

این روستای زیبا هر ساله میزبان برگزاری جشن باستانی نوروز است که مهمانان و گردشگران بسیاری را به سوی خود جلب می نماید.

منبع: همشهری آنلاین

به "بهشت گم شده کردستان" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "بهشت گم شده کردستان"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید