رسانه های بی هویتی که فقط یارانه می گیرند - وبلاگ روزنوشت

به گزارش وبلاگ روزنوشت، بیژن مقدم اطلاعیه اخیر معاونت مطبوعاتی درباره ساماندهی رسانه ها را در راستای اجرای قانونی قدیمی می داند و تاکید می نماید: هر کاری در جهت اجرای قانون باشد خوب است. او می گوید هر کاری قواعدی دارد و رسانه ها هم باید قواعد کار رسانه ای را رعایت نمایند.

در هفته های اخیر معاونت مطبوعاتی درباره شرایط تخصیص آگهی های دولتی و یارانه های نقدی به رسانه ها، اطلاعیه ای را منتشر نموده است. طبق این اطلاعیه، مدیران مسئول رسانه ها ـ ازجمله روزنامه ها، دیگر نشریه ها، خبرگزاری ها و پایگاه های خبری ـ ملزم شده اند که کُد کارگاهی و نام صاحب کارگاه را در بخش اقتصادی و بیمه ای حساب کاربری خود در سامانه جامع رسانه ها بارگذاری نمایند.

بدین منظور وبلاگ روزنوشت با چند تن از صاحبان رسانه های مجازی و مکتوب گفت وگو نموده و به عنوان مخاطب هدفِ اطلاعیه اخیر معاونت مطبوعاتی، نظر آن ها را درباره این اطلاعیه و کارآمدی آن در فضای رسانه ای کشور، جویا شده است.

بیژن مقدم ـ مدیر مسوول سایت خبری تحلیلی الف ـ درباره اطلاعیه اخیر معاونت مطبوعاتی به وبلاگ روزنوشت گفت: این اطلاعیه چهارچوب اجرای قانون است و قانون جدیدی نیست. قانونی بود که برخی انجام می دادند و برخی انجام نمی دادند. این قانون بدین صورت است که رسانه ها باید نیروهای خود را بیمه نمایند. وقتی مطبوعه ای بیمه می گردد از طرف تامین اجتماعی صاحب کد کارگاهی می گردد. این کار می تواند اول در جهت شناسنامه دار کردن رسانه ها باشد و دوم در جهت اعطای درست یارانه ها به این حوزه؛ یعنی رسانه ای به رسمیت شناخته می گردد که مدیر مسوول دارد، سردبیر دارد و نیروهایش از امنیت لازم برخوردار بوده و بیمه هستند و در ارشاد و تامین اجتماعی ثبت شده است. ارشاد از این به بعد اگر بخواهد حمایتی کند و یارانه ای بدهد در این چهار چوب و با این ویژگی ها خواهد بود؛ مثلا رسانه ای که هیچ چیز ندارد ـ نه شناسنامه دارد و نه کارگاه ـ بعد طلب یاری می نماید، وقتی نیروی بیمه شده و کد کارگاهی ندارد، از کجا باید بفهمیم کیست. یاری ها و یارانه ای که پرداخت می شوند را از این طریق می توانند هدفمندتر و شفاف تر مدیریت نمایند.

او با تاکید بر لزوم پیروی از تمامی مواد قانون مطبوعات اضافه نمود: رسانه های ما در حال حاضر در سه بخش تحت پوشش قانون مطبوعات هستند. بخش اول رسانه های مکتوب، دوم سایت های خبری و سوم خبرگزاری ها هستند که هر سه ذیل قانون مطبوعات کار می نمایند. قانون مطبوعات هم قانون واحد و معینی است، نمی توان گفت بخشی از آن را قبول دارم و بخش دیگر را قبول ندارم.

مقدم توضیح داد: ماده 46 قانون مطبوعات افراد را ملزم به این کار نموده و آزادی عمل نداده است. رسانه ای که کار می نماید به اشتغال زایی و امنیت شغلی یاری می نماید. بخشی از امنیت شغلی با بیمه تامین می گردد. البته گروه های مختلفی در رسانه کار می نمایند؛ ممکن است بخشی از این نیروها حق التحریری باشند، اما این قانون قاعدتا در خصوص نیروهای تمام وقت صحبت می نماید. من اشکالی در این اطلاعیه نمی بینم. هر کاری در جهت اجرای قانون باشد خوب است.

این فعال رسانه با با بیان اینکه ماده قانونی می گوید، رسانه باید نام صاحبش، سردبیرش و اگر مطبوعه است نام چاپخانه اش قید گردد، مطرح کرد: خیلی ها به این ماده عمل نمی نمایند اما چرا عمل نمی نمایند؟! این امر خودش یاری نماینده است. اصلا الزام است که رسانه شناسنامه و هویت داشته باشد و هر کسی خواست، بداند این رسانه برای کیست. یکی از دوستان با رسانه ای مصاحبه نموده بود که من نگاه کردم دیدم هیچ معیناتی در خصوص اداره نماینده این رسانه وجود ندارد؛ نه آدرس دارد، نه تلفن دارد و نه نام مدیرمسوول و سردبیرش معین است. خب این چه رسانه ای است؟ بعد این رسانه می خواهد شعار شفافیت بدهد و ادعایش را داشته باشد، در صورتی که خود رسانه ای شفاف نیست.

مدیر سایت الف به صحبت هایش اضافه نمود: نهایت امر این است که عده ای این قانون را عملی نمی نمایند و وزارت ارشاد هم در دادن یارانه ها این مساله را لحاظ می نماید. ارشاد می گوید رسانه ای که هیچکدام از این شرایط را ندارد، مالکیت و شناسنامه معینی ندارد و کد کارآگاهی ثبت ننموده، جزو مشمولان ما حساب نمی گردد، جلویش را هم نمی گیریم اما یاریی هم به آن نمی کنیم. به نظر من این اطلاعیه از این جهت قابل اعتنا و خوب است که بگردد از این کار حمایت کرد. زیرا اصل قانون را اجرا می نمایند که اتفاق جدیدی نیست، فقط شاید مدتی اراده ای برای اجرایش نبوده است.

مقدم در پاسخ به این سوال که آیا می گردد به کار رسانه به عنوان شغلی خانگی نگاه کرد؟ گفت: نه، نمی گردد. ایراد کار همین جاست. هر کاری یک قواعدی دارد. وقتی این قواعد را رعایت نکنید، به آن کار ضربه زده اید. ما الان چند مجوز خبرگزاری داریم؟ طرف خبرگزاری دارد که شما اصلا نامش را نشنیده اید و هیچکس اصلا به خبرهایش اعتنا نمی نماید. خبرگزاری باید حدی از استانداردها را دارا باشد. وقتی کوتاه می آیند، کار رسانه می گردد خانوادگی. طرف یک اپراتور می گذارد و می گوید من خبرگزاری ام. این کار درستی نیست و لطمه زدن به نام خبرگزاری است. به نظرم بعد از مدتی باید در این مجوزها تجدید نظر گردد. به این رسانه ها باید گفت، کسی که به شما مجوز داده امید داشته که شما این راستا را بروید اما نرفتید و حالا که نرفتید دیگر مجوز خبرگزاری ندارید.

او تاکید نمود که این ها اشتباهاتی است که اجرا شده و حالا می خواهند با اتکای به قوانین درستش نمایند. احتیاجی به قانون گذاری جدیدی هم نیست. همین قانون موجود می خواهد اجرا گردد.

مقدم سپس یادآور شد که خیلی از رسانه هایی که اکنون می گوییم شفاف نیستند شاید اطلاع ندارند و اگر به آن ها تذکر داده گردد، شاید بروند و کد کارآگاهی ثبت نمایند و قواعد را رعایت نمایند. این کارها در مجموع یاری به فضای رسانه ای ماست.

او گفت: معاونت مطبوعاتی در پی این است که جایگاه رسانه ها ارتقاء پیدا کند و هر کسی به خودش اجازه ندهد رسانه ای راه بیندازد که شما ندانید داخلش چیست، پشتش کیست و حاضر هم نباشد بگوید. عجیب است می خواهند امتیاز بگیرند، یارانه بگیرند، در نشست ها دعوت شوند و تا ریاست جمهوری هم بروند، ولی حاضر نیستند هویتشان را معین نمایند.

مقدم با تاکید بر اینکه این تعدادِ زیاد رسانه دارای مجوز که فعالیت می نمایند احتیاج جامعه رسانه ای و کشور نیست، گفت: این خودش نوعی کمیت گرایی است. خیلی وقت ها پیش آمده فردی از من مشورت گرفته که کار رسانه ای راه بیندازد. وقتی از او چند سوال پرسیدم، دیدم نه رسانه خوانده و نه کار رسانه نموده و نه حتی کسی که رسانه بلد است را در کنارش دارد. چه کسی به این ها مجوز داده؟ به علت رانتی که وجود دارد، حالا یا رانت شخصیتی یا مسوولیتی و یا خانوادگی، برخی ها مجوز را گرفتند و الان هم هستند و مطالبه هم می نمایند. اینها فقط به بودن محدود نیستند. اما چون نمی توانند اداره نمایند، مدام پول طلب می نمایند و به دولت حمله می نمایند. در صورتی که در خود مجوزها و تعهدنامه هایشان این موضوع قید شده که شما تا چند سال باید خودتان رسانه را اداره کنید و نباید ادعایی درباره یارانه داشته باشید. چون حتما آن شخص خودش سرمایه ای داشته که سراغ این کار آمده است. این سرمایه هم سرمایه حرفه ای است و هم سرمایه اقتصادی که خودش اعلام نموده از آن برخودار است. دولت هم چنین تعهدی نداده که به همه بخواهد یاری کند. به طور طبیعی در یاری ها هم قواعدی رعایت می گردد.

او در انتها طرح دیگری درباره ساماندهی پرداخت یارانه و یاری دولتی به رسانه ها را یادآوری کرد و گفت: برخی به طرح رتبه بندی که قبلا درباره رسانه ها اجرا می شد هم حمله می کردند. مبنای رتبه بندی ها هم این بود که یارانه نباید همین طور بی قاعده میان رسانه ها تقسیم گردد. رتبه بندی برای حوزه مطبوعات، خبرگزاری ها و سایت های خبری و تخصصی وجود دارد. ممکن است اشکالاتی هم در قواعدش باشد که مرتبا به روز رسانی شده است. این اشکالات هر روز می تواند به روز رسانی گردد اما کلیتش کار خوبی بوده است.