شرایط سانسور در روزنامه های آسیایی - وبلاگ روزنوشت

به گزارش وبلاگ روزنوشت، روزنامه نگاران آسیایی با حضور در همایش سازمان روزنامه نگاران آسیایی از دغدغه های این حرفه در کشورهایشان، شرایط سانسور و خودسانسوری و نقش مطبوعات محلی سخن گفتند.

به گزارش وبلاگ روزنوشت، همایش سازمان روزنامه نگاران آسیایی (Asia Journalist Association) صبح روز دوشنبه (20 اسفند ماه) با حضور روزنامه نگارانی از کشورهای کره جنوبی، ایران، سوریه، مالزی، سنگاپور، اندونزی، سودان، هند، پاکستان، مغولستان، قزاقستان، قرقیزستان، ویتنام، مصر، کامبوج و فیلیپین در اینچئون واقع در کشور کره جنوبی برگزار گردید.

پونه ندایی، سردبیر مجله ادبی شوکران و معاون سازمان روزنامه نگاران آسیایی نیز به عنوان نماینده کشورمان در این همایش حضور دارد.

او در سخنانی ضمن تشکر از لی سانگ کی (Lee Sang ki)، بنیانگذار این سازمان به خاطر گرد هم آوردن روزنامه نگارانی از آسیا و کشورهای مسلمان و حفظ جهت حرفه ای این سازمان گفت: این روزها گرایش مخاطبان ایرانی به مطالعه نشریات محلی رو به افزایش است. ما 200 روزنامه در میان 3000 نشریه در کشورمان داریم. مردم اطلاعات مورد احتیاج روزمره خودشان از جمله شرایط شهری، مسائل آموزشی فرزندان، بحث های درون شهری را از مطبوعات محلی دنبال و البته اطلاعات سیاسی، اجتماعی و کلان را از روزنامه های سراسری مهم دریافت می نمایند.

ندایی با بیان اینکه مطبوعات ایران نیز مانند بسیاری از مطبوعات دیگر کشورها با بحران مخاطب روبه رو است، اعلام کرد: گرایش مردم به شبکه های اجتماعی مثل اینستاگرام، فیس بوک و تلگرام باعث شده است تا تیراژ نشریات کاغذی رو به کاهش رود؛ البته نشریات برای ادامه حیات خود باید از یارانه دولتی بهره بگیرند. در این بین انتشار اخبار دروغین (Fake News) توسط برخی شهفرایندان فضای اطلاع رسانی سالم را مختل نموده است.

این روزنامه نگار با تاکید بر اینکه به کار بردن لفظ شهفرایند ـ روزنامه نگار که در رسانه های جهان باب شده، نادرست است، گفت: اگر بپذیریم که کسی با رد و بدل اطلاعات غلط یا با در دست دریافت یک موبایل روزنامه نگار ـ شهفرایند است، هویت حرفه خود را زیر سوال برده ایم.

ندایی با بیان اینکه در کشور بزرگی مثل ایران با اقوام، زبان و فرهنگ های گوناگون نقش مطبوعات محلی مهم است، یادآور شد: به عنوان مثال در شهر بزرگ و تاریخی اصفهان، روزنامه اصفهان زیبا به 9 زبان زنده جهان با موضوع میراث فرهنگی و حفظ هویت تاریخی منتشر می گردد. امروز می توان گفت که رسانه های ایرانی بیشتر به سمت تخصصی شدن پیش می فرایند. ما خبرگزاری کتاب، روزنامه ورزشی، روزنامه سینمایی، روزنامه اقتصادی و روزنامه های تخصصی دیگر داریم.

نصیر ایجاز، روزنامه نگار پاکستانی نیز در سخنانی گفت: متاسفانه اخلاق حرفه ای در کشور ما رعایت نمی گردد. روزنامه نگاران گاهی حرف های رکیک در نوشته هایشان می آورند و به اختلافات داخلی دامن می زنند. سیاستمداران به وسیله روزنامه یکدیگر را تهدید و دعوت به مبارزه می نمایند. آنها روزنامه و روزنامه نگار را می خرند و راهی جز این برای بقا ندارند.

همچنین اشرف ابوالیزید، روزنامه نگار مصری که سال ها در کویت فعالیت نموده است، گفت: روزنامه نگاری در مصر سه نوع می تواند باشد؛ روزنامه نگاری دولتی که باید طبق منافع دولت پیش برود. روزنامه نگاری اپوزیسیون که در خارج از کشور یعنی ترکیه و قطر جریان دارد که این هم مستقل نیست و در نهایت روزنامه نگاری فراموش شده که همان روزنامه نگاری اصیل بر مبنای اصول حرفه ای است.

یک روزنامه نگار کامبوجی نیز در سخنانی اظهار کرد: روزنامه نگاری در کامبوج از آزادی انتقاد از شاه، نخست وزیر و دیگر مسئولان برخوردار است. در کشور ما برخی نهادهای غیردولتی از غرب پول می گیرند و برخی شهفرایندان را تشویق می نمایند که روزنامه نگار شوند و اینگونه است که خبرهای دروغ در فضای رسانه ما منتشر می گردد. همچنین دولت کامبوج یکی از روزنامه های وابسته به آمریکا را با درخواست اقتصادیات و پیرو آن عدم توانایی پرداخت تعطیل کرد. رادیو آزاد آسیا نیز که از طرف آمریکا حمایت می شد، به خاطر قطع حمایت آمریکا نهایتا تعطیل شد.

روز الین، روزنامه نگار فیلیپینی نیز یادآور شد که ما در کشورمان مطبوعاتی داریم که از خارج یاری اقتصادی می گیرند و همچنان مشکل انتشار اخبار دروغ را داریم.

چولان باتار، روزنامه نگار مغولی درباره شرایط فعالیت رسانه ای در این کشور گفت: ما خودسانسوری داریم. ضرب المثلی داریم که می گوید یک بار دیدن بهتر از هزار بار شنیدن است. امیدواریم به کشور ما بیایید و همه چیز را از نزدیک ببینید.

حسن حمیدا، روزنامه نگار سودانی مقیم آلمان نیز در سخنانی یادآور شد که روزنامه نگارانی که مثل من مقیم خارج هستند، می توانند درباره مسائل سودان بنویسند، اما روزنامه نگاران داخل سودان اگر انتقادی بنویسند زندگی شان سخت می گردد.

همچنین ایوان لیم، روزنامه نگار سنگاپوری اظهار کرد: دولت سنگاپور روی دقت اخبار بسیار حساس است و روزنامه نگارانی که اخبار دروغ منتشر نمایند دچار مشکل می شوند. ما هم مشکل انتشار اخبار دروغ را در کشورمان داریم.